.
Багадаа нэрэндээ дургүй байлаа. Навч, цэцэг жимс гээд л гэрэл цацраг гээд охинлог нэртэй болохыг хүсдэг байсын болуу. Хамгийн гол шалтгаан нь цэцэрлэгт байхад "Муруй" гээд л дуудна. Уур хүрнэ, уурласан уурандаа аав ээждээ гомдоно. Тэгсэн хаа нэгтээгээс 7-н нас хүрэхээрээ албан ёсоор нэрээ солиулж болдог гээд л дуулчихсан, нэрээ солимоор байна гээд өдөр шөнөгүй аав ээжээс шалгаадаг байсан санагдана.
Тэхдээ нэг мэдсэн тэр бодлоо гээсэн явсан. Харин сургуульд орсноос хойш муруй этэр гэж дуудуулахаа больж харин "тэмээ" гэсэн хоч тэр чигээрээ наалдчихдаг юм даа.
Тэр талаар ажлынхантайгаа ярьж байлаа. Тэгсэн Ёпоонд бол өндөр хүнийг "анааш" гэдэг гэнэ.
"Анааш" гэвэл монголд юм удаан ойлгодог гэсэн хоч болоод явчихна. Харин тийм удаан ойлгоцтой, мангаатаад байдаг нэгнийгээ Ёпоонд КҮ(кэй вай) гэнэ. Күүки ёмэнай буюу "агаар уншдаггүй" гэнэ. ӨНгөрсөн жилийн моодонд орсон үгийн нэгээр тодорч ч байсан.
За ямартай ч аль аль нь л ийм хөөрхөн эгдүүтэй амьтан.
Гэснээс одоо нэрэндээ маш дуртай, одоо ч гэж ямар ч байсан дунд ангийн үеээсээ гайгүй дуртай болж эхэлсэн байх. Ховор бөгөөд сайхан ерөөлтэй нэр.
"Үүрдийн амьдралд тэгшжаргал зохихгүй ээ" гэж дуу байдаг байх аа нээрээ....хн
"Cocktail room"-д тавтай морилно уу! Ямар ч сэдвээр, юуны ч тухай бичиж магад. Тэр өдрийн тэнгэр мэднэ гэдэг шиг л. Тиймээс ч "Cocktail room" гэж нэрлэлээ. Өнгө өнгийн, өөр амттай коктэйлээр таныг дайлахыг хичээнэ. Каунтерын ард суух таныг коктэйлийн талаарх сэтгэгдлээ хуваалцахыг хүсье! |
Aug 26, 2008
Дэмийй дэмий
Posted by Тэгшээ at 07:52 5 comments
Aug 15, 2008
Мэлмэрээд байх юм...
Бид анхны алтаа аваад нэг өдөр өнгөрлөө.Бодохоос одоо ч Түвшинбаяр нүдэнд харагдаад, төрийн дуулал чихэнд эгшиглээд, хоолой зангирч, нүдэнд нулимс гүйлгэнээд...
Ганцаараа хөөрч хөөрч ажилдаа явах цаг боллоо. Хүмүүс Токиод цуглаж тэмдэглэх юм гэсэн. Өдөр алдаж шөнө гэж өнөөдөр явж явж оройн гараа байж таарч ажил дээрээ догдлонхон, мэлмэрэнхэн суухаас...
Гэрээсээ гарлаа.
Ойрд гэртээ монгол ТВ үзэж, хаалганаас нааш Монгол, хаалгаа нээгээд гарахаар Ёпоон болоод байгаа.
Ажилдаа гэлдрэхээр хаалганы цаадах Ёпоон руугаа орлоо. Хар халууныг тээршсэн хүмүүс юу ч болоогүйм шиг л зөрөлдөн яаран алхалдсаар.
Харин миний дотор, "бид алт авсан штээ, алт ,алт, Хамаг дэлхийн шударга улстай...".
Урдаас алхах нохойгоо салхилуулах эмээд хэлмээр, дугуйтай өнгөрөх хүүхэдтэй бүсгүйд ч хэлмээр, гайхуулмаар, гэрлэн дохио хүлээгээд зогсож байхдаа "Бид алт авчлаа штээ" гээд л орилмоор. Дотроо бол хэний ч чих дөжирмөөр хашгирсаар ,орилсоор...
Метронд суугаад тайван бодлоо.
Удаа бүрийн Олимпоор "алт"-ыг борооны дараахи мөөг шиг цуглуулдаг та нар ч миний доторхи "сөөнги хоолой"-г яаж л сонсох, яаж ч ойлгох вэ дээ.
Гэхдээ л би орилоод яваад баймаар, хашгираад яваад баймаар.
"алт, алт, алт"
Баярлалаа Түвшинбаяраа.
Posted by Тэгшээ at 10:30 3 comments
Aug 14, 2008
Олимпын тэнгэрт Монголын төрийн дуулал эгшиглэнэ
Ийн Монгол улс маань энэ удаагийн Олимпын зуны наадамд оролцож байгаа 204 орноос медалийн тоогоороо 18-рт жагслаа.
Гэртээ монгол ТВ үздэг болдог болсон учраас Монголд хүмүүс хэрхэн хөөрч, халуунаар амьсгалж байгааг мэдрэн суулаа. Монголоороо догдолж, монголоороо нэг уйлж, баярлаж байна. Газар дээрээс нь нэвтрүүлж сурвалжилж байгаа сэтгүүлчид, студи-ээс хөтөлж буй хөтлөгч нар ч тэр бүгд нүдэндээ баярын нулимстай харагдана. Монгол түмэн бөхдөө хайртай, бөхийн спортыг үзээд сэтгэл хөдөлдөгийн илрэл болуу.
Бээжингийн Биеийн тамирын зааланд Монгол Улсын төрийн дуулал эгшиглэхийг хүлээн ядаж нэвтрүүлэгч залуус Жаргалсайханы "Тамирчны ялалт хямдхан олдоогүй..." гэж амандаа аялцгаана.
Posted by Тэгшээ at 05:50 3 comments
Aug 11, 2008
Би дуртай /боулинг/
Posted by Тэгшээ at 04:51 6 comments
8/11 өнөөдөр
Ай айхтар халж байх чинь. Өглөө эртхэн шиг халуунаас зугтаж ажилдаа очих гэж үзэх боловч, 9н цаг гээд л 30 хэм гараад явчих өдрүүд үргэлжилсээр. Ид үдийн цагаар бол шатаж үхмээр байгаа байх. Азаар ид үдийн халууныг ажил дотроо aircon-ий хүйтэн салхин дор өнгөрөөж, ажил дээрээ өдрийг өнгөрөөж суух шиг "аз жаргал" алга.
Арлын нутагт ирээд 6-н жил гаран болов. Жил бүр л 8-н сар хамгийн халуун, бүтэж үхмээр байдаг. Оюутан байхад бол өдийд ид зуны амралт гээд Монгол харьчихдаг байсан. Одоо бол горидолтгүй болсон, дээр нь нэмэгдээд энэ жилийн энэ айхтар халууныг уу, бас гэнэт маш ихээр шаагиж ороод, цахилгаан цахиулаад үер урсгаад өнгөрөх аадар бороо.
Хөдөө орон нутгаар харин бороо орохгүй жил жилийн ургацын хэмжээнд хүрэхгүй нь гэж халаглах тариаланчид, ногоочид цаг агаарын мэдээгээр үе үе гарна.
Ажлаасаа харьж ирлээ. Хаалгаа онгойлгоод гэрлээ асаана. Өрөө гэж саун. Олимп юу болж байна? Зурагтаа асаана. Халууцаж үхлээ. Aircon-оо ч асаана. Өмнөговь явсан гэрийнхнээс сураг байна уу? Компьютер-ээ ч асаана. Цүнхээ ор руу шидээд, юу ч гэсэн мэдээ харна.
Атенна олимпоос алтан медал хүртэж байсан усан сэлэлтийн Китажима 100 метр-т "алтан медал" авсан байна. Өчигдөр Жүдогоор алт авсан Үчишиба-гаас илүү арлын нутаг доргиж байх шиг байна. Улс орноороо хүсэн хүлээж байснаас муухан "эхлэл"-ээр эхэлсэн энэ удаагийн Бээжингийн Олимп. Одоогоор 2 алт, 2 хүрэл.
Өмнөговь явсан манай армийнхан ирээгүй байгаа болтой. Нэтэд байгаа хүн алга. Утасдаж үзлээ. "холбогдох боломж алга" гэнэ. Хөдөө орон нутагт гар утсанд холбогддог болчихсон гэж бодож байлаа, эсвэл утасны цэнэг нь дуусаа юм бол уу.
Хүмүүс, ялангуяа охидууд халуун болохоор хоолны дуршил нь алга болоод "турах" хамгийн тохиромжтой үе гэдэг юм билээ. Надад бол ямар ч хамаа алга болтой. Хоолны дуршил ч тэр, турах асуудал ч бас.
Хоолоо хийж идье. Нэг хүний порц хийж чадахгүй болохоор нэг бол бүгдийг нь шахаж иднэ, эсвэл орой, өглөө ижил хоол угсруулах болно. Ижил хоол дараалж идмээргүй байгаа болхоор ер нь бол ихэвчлэн эхний сонголт. Үр дүн, ходоод муу дээрээ муу, муухай дээрээ улцан гэгч нь болж байх шиг.
Posted by Тэгшээ at 02:38 7 comments
Aug 7, 2008
Ургацын далай
Posted by Тэгшээ at 06:41 3 comments
Aug 2, 2008
Оюутан цагийн дурсамж
Нэгэн өгүүллэг санаанд оров. Жижигхэн өгүүллэг байсан санагдана, уран зохиолын хичээл дээр үзэж байлуу эсвэл гэрийн номын санд байсныг нь ч уншиж байлуу. Нэр нь орж ирдэггүй, утгыг нь товч бичье.
Хотын нэгэн ганган залуу амралтаараа хөдөө явдаг санагдана. Ээжийн эрх танхил ганган залуу, онгоцонд сууна. Хэн ч харсан цэвэрч цэмцгэр, ганган "нийслэл хүү". Онгоцонд үеийн хүүхнүүдтэй тааралдан хүүхнүүд шивэр авир хийнэ.
Үйл явдал нь хальт хальт л санаанд орж ирээд гараад байна.
Дараа нь мань ганган залуу хөдөө очоод яагаад ч юм боорцог хийдэг санагдана. Боорцогны гурилаа хүйтэн усаар зуураад, халуун тос нь үсчээд, ганган залуугийн нүүр нь халуун тосонд түлэгдээд, цэврүүтээд, ээжийн эрх хүү хөдөө нутагт алингаа алдана. Ядахад яр гэгчээр ирэхдээ нэг онгоцонд тааралдсан хүүхнүүдтэйгээ тааралдаад, нүүрээ хийх газаргүй болдог билүү дээ.
Оюутан болоод удаагүй байсан үе, 10-н жилээсээ дотносож найзалсан 4-н охин анх удаа хотоос зайдуу аялалд явахаар шийдлээ. Бөөн хөөрсөн 4, нэг найзынхаа аавынх руу нь явлаа. Нэг их хол биш, вагоноор ганц хоёр цаг яваад л хүрэх газар, Партизан.
Барс захаас идэх уух юмаа болон хэрэгтэй юмсаа аваад замдаа гарлаа. Залуу 4н охин хальт аятайхан хувцасаа өмсөөд, цүнхээ үүрээд, вагондоо суугаад, анхны, алсын, андуудын аялалд гарлаа.
Вагон дотор хотод сүү, ногоо зараад буцаж байгаа хүмүүс дүүрэн, суудлын дундуурх замаар битон дүүрэн. Арай гэж өөд өөдөөсөө харсран 4-н хүний суудал олж яваад товхинож эхлэв.(нээх хол явах ч юм шиг)
Үргэлж л арзаганалдаж инээлдэж явдаг юм хойно, бас л нэг нэгнийгээ цаашлуулж инээлдэж ханиалдаж, эмээ өвөө нарын харцыг цуглуулна.
Тэр үед оюутнууд сургуулийнхаа номын санд цуглаж "мушгих" газар авч байсан үе. Одоо ямар байдаг юм бол. Мэдээж юу гэж хөзрөө мартсан байхав, зүгээр байхаар мушгиж сууя л гэлээ.
Гэтэл 4-үүлхнээ байгаад байдаг. Тэгтэл хэдэн суудлын зайтай бидний үеийн нэг залуу ганцаараа сууж харагдана. Ер нь бол тэр вагон дотор тэр залууг оруулаад бид таваас өөр залуу хүмүүс байгаагүй байх. Манай нэг гүйж очоод "залуу мушгих уу?" гээд л дагуулаад ирлээ.
Нэг их удалгүй буух газраа бууж, тосч авсан найзынхаа аавын морин тэргэнд суулаа. Яршиг төвөгтэй замаар жаахан явсаар очих газраа очив.
Уултай, ус голтой сайхан тал газар. Анхны аялал.
Майхнаа бариад тавьчихлаа. Найзын аав өмнөх өвлийн зудаар малаа алдаж ганц хонь үлдсэнээ охиныхоо найз нарт гаргаж өгнөө гэж байна. Айхтар их баярласан ч малчин хүний амьдралын бэрх, эцэг хүний сайхан сэтгэлийг мэдэрсэн санагдана.
Орой боллоо. Хээрийн аялал гэхэхэр юу байх уу?
"Түүдэг гал"
Галаа асаах гээд 4-н охин юу чаддагаа бүгдийг хийх шиг болсон. Салхи хүчтэй асч өгөхгүй, оролдож оролдож асаалаа, баярлаад дуулаад тойрч гүйхээ шахав. Тэгсэн галыг минь асаахад саад болоод байсан салхи, эргээд бүүр галыг минь дэврээгээд гал түймэр тавихаа шахаж сандаргав. Үнэхээр айсан шүү, ингээд ойн түймэр тавьдым байжээ гэж.
Идэж ууж, инээлдэж хөхрөлдөж, тоглож наадаж, даарч хөөрч, анхны бөгөөд одоохондоо сүүлийн 4-үүлээ явсан аялал байж билээ.
Харин харих вагонд.
Нөгөө их цоглог охид байхгүй ээ, борлоод, за борлох ч гайгүй байна. Хувцас хунар нь халтайгаад, нүүр ам нь будаг шунхгүй.
Гэтэл ирэх замдаа танихгүй залуу дээр гүйж очиж " мушгих уу залуу " гээд байсан найз маань нүүр нь булдруутаад, нүдэндээ хөх толботой болоод авсан байлаа, тэгээд бүр буцах вагонд нөгөө ирэхэд тааралдсан залуу хот руу буцаж явсан нь харагдсан, тэгээд бүр нэг вагонд шүү.
Үг солилцох нь бүү хэл эгцэлж харж ч чадахааргүй өнгөрсөн гэж. Залуугийн инээд нь хүрсэн байх даа.
Аан тийм, 4-н охин хоорондоо зодолдсон юм биш шүү. хэхэ
Майхан тойрч гүйж тоглож байгаад майхны гадсанд тээглээд унаад юм очоод мөргөчихсөн юм.
Эхэнд бичсэн өгүүллэгтэй төстэй санагдаад өнөөдөр дурсамжаа дурсаж бичив.
Posted by Тэгшээ at 08:11 7 comments
Aug 1, 2008
Өдрийн мэнд, сайхан өдөр байна шүү
Posted by Тэгшээ at 10:13 4 comments
Мэдиа ба ар араасаа цуврах гэмт хэргүүд
Японд сүүлийн үед гэмт хэргийн төрлүүд өөрчлөгдөж ирж байх шиг. Голчлон хүмүүсийн хоорондын харилцааны асуудал, ялангуяа гэр бүл, эцэг эх, үр хүүхдүүдийн хоорондох гэр доторхи харилцааны дутагдал, үл ойлголцох байдлаас, аав ээжийгээ үзэн ядаж насанд хүрээгүй хүүхдүүд нь эцэг эхээ хөнөөчих юм.
Шалтгаан нь ихэвчлэн ээждээ загнуулсан, аав тоогоогүй гэнэ.
Багадаа чихээ дөжиртөл гэрээ цэвэрлэ, аягаа угаа, хичээлээ хий гэж үглүүлэн, үгэнд нь оролгүй цохиулаад авах нь ч цөөнгүй байсан бидний, миний хувьд яаж ойлгохгүй гэм үйлдлийн шалтгаан.
Тэр бүрт нь ТВ-ээр гэмт хэрэгтний тухай бас деталчилсан анализ гарч, мань хүн аргагүй байдалд орсон байна,бүгд хүүхдээ зөвөөр хүмүүжүүлж чадахгүй эцэг эхийг бий болгосон энэ нийгмийн, энэ засгийн буруу гэсэн дүгнэлт рүү хүрч чимээгүйхэн улс төржсөн үнэр үнэртүүлээд авна.
Хүн хэлэхээс нааш
Цаас чичхээс нааш гэдэг.
Нэг тийм гэмт хэрэг гарахад борооны дараах мөөг шиг нь жижиг том хэмжээгээр ижил төстэй хэргүүд гараад эхэлнэ.
ТВ-ээр өөрийгөө харах шиг болсон аав ээжийн "маамуу"-нууд би ч бас энэ хүнтэй адилхан юм байна шүү дээ, ийм арга замаар өөрийгөө бусдад ойлгуулах гэсэн мухар бодолд хөтлөгдөн ижил төстэй гэмт үйлдэл рүү орчихно.
Хүн ер нь сармагчин шүү дээ. Яг дагана.
Өө би ч бас ийм байдалд орчихсон байна, би ч ингэж болох юм байна л гэж бодно. Бүгдэд бурууг өгнө, яг л ТВ-ээр сонссоноороо аав ээж, засаг төр, бусад хүмүүсийн буруу... гээд л өөрөөсөө бусад буруутай. ТВ-ээр тэгж хэлж байсан, би ч тэгж бодож байна гээд л.
Нэг үхрийн эвэр доргивол
Мянган үхрийн эвэр доргино.
Доргиогч нь Мэдиа, ТВ-ийн анализ.
Posted by Тэгшээ at 08:38 0 comments